نگاه

نگاه از خاطرت آشفتگی کرد            شروع حسّ من دلبستگی کرد

خودم را بارها نکرار کردم                وجودم چهره ات را بندگی گرد

دویدن روی پلک چشمهایت           دلیل خسته و این خستگی کرد

وجودم شد وجودت آنچنانکه           دلم بر دیدنت یکدندگی کرد

سرودم من تو را در خط شعرم     که با تو واژه هایم زندگی کرد

                                              شعر از ابراهیم ذاکری گورزانگی از کناب (برخ چِهمونِت)

                                                   شهر مینو

شهر مینو همه روزی بهارن             دل عاشق به مینو بی کرارن

اِپُشتَه بِگِه تا کوهِ شیخ آباد              که جملَه مردُمی واهم برارِن

بنازوم کارِ یُون هَمَه توو باغون           که اَنبا یاسمین و موز اَکارِن

نگا کن روزِ پیشَنبه به بازار              که جَهلَه گُفَه و زَنبیل اَنارِن

به گرما وَختِ نشتِه رو گُفاره            دو چِهمت مالِ بوی گل خمارِن

خیابون زینَتِن بِه چِه نگا کُن            کَتِلون پُرِ موی کمات سُوارِن

زنون انبا به سر تُوو شَم دیوالُون       اَویشون کَهربا به ما بیارِن

به مُشتا وَختِ مَهرنگ اشک اَریزِد     بَه مثلِ سرخیِ دونِ حَنارِن

دوجنبِ جَده باغ و کاشتن اَنبا          که هر باغی بَه مثلِ لاله زارِن

اِبالا کوه اَگَه دیدِت به مینو             که جده بین باغون مثلِ مارِن

رطب زیتون و جَم پُرِن به بازار         که میوه سیب و گیلاس تووشُو گارِن

                                           از کتاب شهرمینو شاعر ابراهیم ذاکری نواده پسری حسینعلی قضایی

                                                      خلیج فارس

خلیج تا ابدی فارس نام نیکویت                جهان نظاره گر و چشمها شده سویت

زاشک شوق  صدف هرمز تو رنگین شد      زاوج شهرت تو دشمن تو غمگین شد

کناره ها و شن و ماسه و شب و روزت      صدای جفتی و عود است بانگ هر روزت

عروس ناز تو شد شهر بندرِ عباس           یه گردن تو زمیناب حلقه شد گل یاس

بهشت سبزه و گل شهر خوب رودان است    خمیر و لنگه و سیریک گنج پنهان است

به شهر خاطره ها این جزایر زیبا          به قشم و کبش و به لارک به تمب بو موسی

تو پاس بدار این پارسیان زیبا را         به شهر خوب بشاگرد و بستک مارا

به شهر فین و به جاسک و به حاجی آبادش      به شهر تازه ی تیرورِ سبز پر آبش

خلیج فارس به دل گفته ها بسی دارد       درون خود قلی و خان و بس کسی دارد

نگین عشق زدریای ما زده بیرون                خلیج فارس به غیرش ندارد ابن گردون

                                                               شعر از ابراهیم ذاکری گورزانگی 28/9/98

26آذر شرکت در برنامه شو بندر و خواندن شعر خایج فارس

ابراهیم ذاکری صاحب 4کتاب شعر به  زبان بومی خلیج فارس به نامهای (شهر مینو همه روزی بهارن)

(علی ِ اکبر مِ) (برخ چهمونت) (زبان خلیج فارس و مولودی دوازده امام) که هدف شاعر از نوشتن این

کتابها به زبان بومی زنده کردن این زبان و ماندنی شدن آن برای آیندگان است

در شهرستان مبناب روستای گورزانگ از پدر به نام موس عباس قنبر ذاکری گورزانگی و مادر سکینه علیایی

طیبی شاهی دیده به جهان گشود مادرش از نوادگان پسری شاعر بزرگ مینابی حسینعلی قضایی می باشد دوره ابتدایی را در دبستان 22بهمن گورزانگ سپری کرد و متوسطه اول را در مدرسه غفاری نصیرایی

گذراند  متوسطه دوم را در دبیرستان امام خمینی میناب به پایان رساند مدرک فوق دیپلم را از تربیت معلم

باهنر بندرعباس و لیسانس معارف را از دانشگاه آزاد بندرعباس دریافت کرد مدرک فوق لیسانس را از دانشگاه  آزاد جیرفت گرفت و از سال 1369کار سرودن شعر را آغاز کرد و تا الان موفق به نوشتن 3مجموعه

شعر به زبان محلی گردید به نامهای (شهر مینو همه روزی بهارن) (عزای محلی علیِ اکبرِ مِ) (برخ چهمونت

دیوونِمی کهِ)  بعد از گرفتن مدرک فوق دیپلم در آموزش پرورش میناب استخدام شد و 30سال به شغل دبیری پرداخت و در دانشگاه آزاد اسلامی میناب هم بعنوان مدرس انجام وظیفه نمود  ایشان به ورزش

شطرنج هم علاقه داشت و 15سال ریس هیات شطرنج میناب بودند و مدرک مربیگری و داوری درجه

2در این رشته گرفتند و در اوقات فراغت به عنوان داور و گاهی بازیکن در استان هرمزگان فعالیت داشتند

برخ چهمونت دیوونمی که       دُوومِ اَبرووُِت  بیچارمی کِه

رنگِ شوز و سرخِ زیرِ چِهمِت      رنگی کهِ دلوم رنگینمی کهِ

سرخ و سُرخی رنگِ سُورونِت    بالی دا به مِ پروانَمی کهِ

سینَه کفتری مثلِ تو نَمدی       لِه لِه دلِ مِ تُوو سینَمی کهِ

گُم بوودُم مِ توو جَنگلِ مُوودِت       دستِ نازوکِ تو شُونمی کِه

زیرِ فرمونِ نازِ زبونِت           مثلِ نوکرِ در خونَمی کِه

راز شعر خو پرسیدوم اِدل      شهر چهره ی تو بُوهنَمی کِه

شاعر بومی سرای میناب ابراهیم داکری گورزانگی